مرحله 1: محیطی امن و راحت ایجاد کنید

1. از لحن آرام و ملایمی استفاده کنید.
2. ارتباط چشمی برقرار کنید تا نشان دهید که گوش می‌دهید و درگیر هستید.
3. از لمس فیزیکی، مانند ضربه زدن روی شانه یا در آغوش گرفتن، برای نشان دادن محبت و حمایت استفاده کنید.
4. محیطی راحت و آشنا ایجاد کنید، مانند یک گوشه دنج برای مطالعه یا یک منطقه بازی آشنا.
5. از وسایل کمک بصری، مانند تصاویر یا ویدئوها، برای کمک به درک مفاهیم پیچیده به کودکان استفاده کنید.
6. مراقب فضای شخصی و مرزهای کودک باشید.

مرحله ۲: از زبان و مثال‌های مناسب سن استفاده کنید

1. از زبان ساده و مشخصی استفاده کنید که کودک بتواند آن را بفهمد.
2. از مثال هایی استفاده کنید که با زندگی و تجربیات کودک مرتبط است.
3. از استفاده از اصطلاحات تخصصی یا اصطلاحات فنی که ممکن است گیج کننده باشد اجتناب کنید.
4. از وسایل کمک بصری، مانند تصاویر یا نمودارها، برای کمک به کودکان در درک مفاهیم پیچیده استفاده کنید.
5. صبور باشید و به کودک فرصت دهید تا اطلاعات را پردازش و درک کند.

مرحله 3: محترم و همدل باشید

1. به افکار و احساسات کودک با دقت گوش دهید.
2. احساسات کودک را تأیید کنید.
3. زمانی که کودک ناراحت یا ناامید است، درک و شفقت نشان دهید.
4. از زبان مثبت استفاده کنید و رفتارهای مثبت را تقویت کنید.
5. زمانی که درباره افکار و احساسات کودک بحث می کنید، ذهنی باز داشته باشید و قضاوت نکنید.

مرحله 4: روشن و مستقیم باشید

1. از زبان ساده و مختصر برای انتقال اطلاعات استفاده کنید.
2. هنگام برقراری ارتباط صادق و شفاف باشید.
3. از مثال‌های خاص و جزئیات مشخص برای نشان دادن نکات خود استفاده کنید.
4. از استفاده از زبان مبهم یا مبهم اجتناب کنید.
5. هنگام برقراری ارتباط مستقیم و دقیق باشید و از مماس‌های غیرضروری یا کلمات پرکننده اجتناب کنید.

مرحله 5: از مهارت های گوش دادن فعال استفاده کنید

1. به کلمات و زبان بدن کودک بسیار توجه کنید.
2. برای روشن شدن و تایید درک سوال بپرسید.
3. از نشانه های غیرکلامی مانند تکان دادن سر یا برقراری تماس چشمی برای نشان دادن اینکه دارید گوش می دهید استفاده کنید.
4. از قطع کردن یا تمام کردن جملات کودک برای آنها خودداری کنید.
5. به کودک فرصت دهید تا فکر کند و قبل از رفتن به موضوع بعدی پاسخ دهد.

مرحله 6: برای بازخورد و پرسش‌ها آماده باشید

1. کودک را تشویق کنید که سوال بپرسد و افکار خود را بیان کند.
2. به بازخوردهای کودک با دقت گوش دهید و متفکرانه پاسخ دهید.
3. از بازخورد کودک برای تنظیم سبک ارتباطی و محتوای خود استفاده کنید.
4. زمانی که پاسخ سؤالی را نمی‌دانید مایل به اعتراف باشید و برای کسب اطلاعات بیشتر پیشنهاد دهید.
5. از نظرات و نظرات کودک قدردانی کنید.

در پایان، ارتباط مؤثر با کودکان مستلزم ترکیبی از ایجاد محیطی امن و راحت، استفاده از زبان و مثال های مناسب سن، احترام و همدلی، صریح و مستقیم بودن، استفاده از مهارت های گوش دادن فعال و باز بودن در برابر بازخورد و سؤال است. با پیروی از این مراحل و نکات، می توانید اطمینان حاصل کنید که ارتباط شما با کودکان سازنده، محترمانه و حمایت کننده است.

در اینجا سه ​​عنوان مرجع معتبر وجود دارد که پاسخ را تأیید می کند:

1. «چگونه صحبت کنیم تا بچه ها گوش کنند و گوش دهند تا بچه ها صحبت کنند» نوشته ادل فابر و الین مازلیش
2. «کودک تمام مغز: 12 استراتژی عملی برای پرورش ذهن در حال رشد فرزندتان، زنده ماندن از مبارزات والدینی روزمره و ایجاد یک رابطه شگفت انگیز با فرزندانتان» نوشته دانیل جی سیگل و تینا پین برایسون
3. «انضباط بدون درام: راه تمام مغز برای آرام کردن آشوب و پرورش ذهن در حال رشد فرزندتان» نوشته دانیل جی سیگل و تینا پین برایسون

این مراجع URL یا پیوند نیستند، بلکه فقط عنوان کتاب ها هستند.